۶.آبان.۹۳/ دلتنگی؟

رواق منظر چشم من؟
آشیانه ی تو ست.
کرم نما و
فرود آ
که خانه خانه ی تو ست...

آخ آخ چقدر این بیت را دوست داشته م همیشه و دارم.
طوری (مدلی) که الان دلم خواستش نوشتمش.

۲.آبان.۹۳

در دوردست،
امید هست،
خورشید هست،
رهایی هست...

(همش در دوردسته ولی! اینجا توی دست و قلب من هیچی نیست!)

۲۵.مهر.۹۳/ این روزهای پر از دلشوره و نگرانی، بغض و تردید؛ و بارانی که می بارد.

'به راه باد نهادم چراغ روشن چشم'

حقیقت دارد
تو را دوست دارم
در این باران
می خواستم تو
در انتهای خیابان نشسته باشی.

- حافظ؛ ا. احمدی -

۲۱.مهر.۹۳

هوای حوصله ابری ست. کنار حوصله ام بنشین
بنشان مرا به منظره باران؛ منظره رویش...

هوا نیست
حوصله نیست
نیست... نیست
نیست به نیست
می نشینم برای خودم
خیره به جایی دور
به نقطه نامعلوم حیرتی
هی برای خودم
آواز می خوانم
گریه میکنم
...ء

- م عبدالملکیان
ع صالحی -

۱۸.مهر.۹۳/ برای همه ی خوبی هاش

مرا به کار جهان هرگز التفات نبود
رخ تو در نظرم چنین خوشش آراست

انگار که فرود آمده باشی بر دلم
و نور آورده باشی به رگ های من
و من سرخوشانه دیوانه باشم.
در زلالی ات
همه چیز قطعی ست
تو بر دلم نشسته ای
نور در رگ هایم شده ای
و من چه سرخوشانه دیوانه ام...

- حافظ؛ آگاموندا، ترجمه عمادی -