عاقلان نقطه ی پرگار وجودند ولی // عشق داند که در این دایره سرگردانند

تو در حال رفتنی
من خودم را به آن راه زده‌ام
مقصد کجاست رفیق؟
منزل کدام است؟
کجای این تقدیرِ بی‌قدر را
جایی برای ماست؟

جاده از انتظار، طولانی‌تر است
و سفر قوی‌ترست
از رویای ما.
بی‌تابم
تنها و بی‌تحمل.
کمی نگرانِ خانه‌ام
نگران ِ خاطره‌هایم
کمی نگران ِ اینکه
آخرین دلخوشی‌ام را با خود برده باشی...

(شاعرش نمی دونم کیه)

3 مرداد ماه 90